Korkuyorum; bir gece gelecek misafirim,
Arkasından dostlarım dolacaklar evime.
Yıakayacaklar beni, temizlenecek kirim,
Saracaklar cepsiz ve bembeyaz kefenime.
Korkuyorum; ölümle gece yüzleşeceğim,
Azraille başbaşa kalacak ölü beden.
Ruhumla kendime bir çukurcuk eşeceğim…
Bu kadar genç yaşta mı gelecek ölüm, neden?
Korkuyorum; belki de en büyük korkum benim;
Sualler soracaklar gelip Münker ve Nekir!
“Ne yaptın bu dünyada; peygamberin, Rabbin kim?
Hani verilen nur-ruh, ne bu ruhundaki kir?”
Korkuyorum; adalet çekecek kılıcını,
Amelim tartılacak en hassas teraziyle.
Kafirin küfrü ile müminin inancını
Gösterecekler bana ruhlardaki iziyle.
Korkuyorum; karınca dikilecek karşıma,
Ezip geçtiğim günün hesabını soracak.
Hakkına girdiklerim üşüşecek başıma,
Günahlarım toplanıp etrafımı saracak.
Korkuyorum; cehennem beni bekliyor sanki.
Yandıkça yenilenir odunların ateşi,
Bu; çaresiz yandığım, acı çektiğim an ki;
Dünyada hiçbir çile olamaz onun eşi!
