Celiski ve ikilemleri kavramak gerek Sütlac. odaklandigimiz yasamimiz olmali, bir insan veya bir hedef degil. insanlari kaybedebiliriz, hedeflerimiz degisebilir, yasamdir esas olan ve ayakta durmamizi saglayan, doga kanunlaridir, DOGAYI YARADAN, ASKI YARADANA baglanalim. dogayi YARADAN her nimet ile doldurmus, dikenin yanina güller kondurmus. zaten dogayi bile ayrilik üzerine kurmus YARADAN. yaprak düser dalindan, damla ayrilir buluttan, seni seviyorum derken bile, ayrilir söz dudaktan.
tek terketmeyecek sey imandir ve inanclarindir. herseyde bir hayir gözetip, karanlik günleri, iyi günlerin habercisi olarak görmeliyiz.
odaklanmayi tek bir insan veya bir iliski üzerine koymamalisiniz, ayrilik gerektiren sorunlarinin köküne inip ya halletmelisiniz yada ayrilikla yetinmelisiniz. bir sebeb vardir diye düsünüyorum sebebsiz bir kuruyan yaprak düsmedigine göre bu alemde sebebsiz ne olabilir.
Sevgi ve insan ikiside asla kimsenin benim deyip sahip cikmaya kalkmamasi gereken es deger, ikiside kendi halinde kalmali kendi olmali, üzerlerinde malik olmaya calismamali. ikisininde beslenme kaynagi özgürlük, seviye, sahsiyet herseyin oldugu gibi tek sahipleri KERIMIZÜLCELAL sizi emanet ettigim. hayatin hep iyi tarafi denk gelsin.
