AYRILIK GECESİ
Gökyüzü bahtımdan kara
Yüzümü kara çıkardı hayat
Arabeskten beter ömrüm artık
Lodos ayrılık türküsünde keman çalıyor
Fidanlar her bahar çiçek açıp
Her güz yaprak dökecek
Ben senden ve yarınlarımızdan uzak
Fırtınalarda yelkenler yıpranacak
Ayaklarda terlikler eskiyecek
Tellere takılacak uçurtmalar
Kahkahalarına karışmıştı dalgalar zamanında
Elini tuttuğumda
-Bir temmuz sabahıydı değil mi-
Güneş ufkun perdesini çekmişti
Mehtap göğün esmer gerdanında zümrüttü
Yıldızlar dipsiz hazine kuyusundan taşmıştı
