Bazen bakıyorumda şöyle bir geçmişe; ben hep ‘’biz’’ olmayı beceremeyen bencil insanları sevmişim. En çok ihtiyacım olduğu zamanlarda ya yalnız bırakılmışım, ya da hep yılanlara sarılmışım. Yine de Rabb’im güç vermiş kimsede kendimi bırakmamışım, çekip gitmişim. Beni üzme hakkını nerden bulmuş bu insanlar diye geçmişe dönüp her baktığımda ise hep aynı imzayı görmüşüm, aslında kimse suçlu değilmiş, hepsine ben izin vermişim.
Serbest Kürsü »
Hayata Farklı Bakış...
(12.08.2010, 18:16)
