
Gözlerinin sıcak bakışı işlerken ruhuma
Gülen yüzün yarınlara ışıktı
Yokluğun bitimsiz bir sızıyken
Yanık sesisinin tınısı karanlığıma eşti
Yanında uykusuz geceler silinirken
Gamzen alınan tek huzurlu nefesti . . .
Öğrettiğin düşler
Ayazda . . .
Bakışlarımın gülen yüzü soldu
Susmalar gerekirken tufanlar koptu
Serçeler tek tek yarınsızlıklara kondu
Güneşe asılı kalmış umutlar dondu
Coğrafyam sensizlikte yok oldu . . .
Öğrettiğin düşler
Öldü. . .
Muhalif duygular isyanda
Düşler zincire vurulmuş kara zindanda
Boşluk doldurma oyunu bitti
Sınırlarında büyük bir infilakla patlayan yürek
Senden gitti. . .
Öğrettiğin düşler
Bitti. . .