AllaTurkaa

seven-e niçin seviyorsun denilmez...
sevmek kalb işidir karşı gelinmez...
bende çok seviyorum oda bilinmez....
ecel gelmedikçe ne yapsan da ölünmez...

karanlık gözlerinin karası bir sevda bu
damla damla eriyorum
ne bir şiir ne bir şarkı
benligimdeki sadece iki sözcük
seni seviyorum seni seviyorum
çıldırmaksa bu cılgınım
adının harflerinin gectigi her kelime cakılıp kalıyor beynime
antik mermerlerin omuz başlarında
bir deniz kenarına uzanmış güvercin toplulugu dilberin
dünyanın ta öbür ucunda yine sen yine sen
çig damlalarıyla sabahın serinliginde
güneşin doguşunu bekleyen
çiceklere nasıl sabırsızsa arılar bende öyle sabırsız
yollarını gözlüyorum
ve canım seni cok ama cok özlüyorum.
karanlıgın aydınlıkla acının mutlulukla
buluştugu bir yerde rendeum var seni bekliyorum
sana adanmış bir can bu al yüregimi ister karanlıga at istrsen aydınlık yarınların düşlerine yat
ne yapar ne edersin bilmiyorum ama bildigim tek şey var SENİ ÇOK AMA COK SEVİYORUM...

BEN BOŞLUĞUNDA SIĞINACAĞIN
LİMAN DEĞİL
HER NEFES ALIŞINDA YAŞAM
SEBEBİN OLMALIYIM.
AKLINA GELDİĞİNDE BİR MERHABA
......DİYENİN DEĞİL...
YÜREĞİNİN HER ATIŞINDA CARPAN
DAMARIN OLMALIYIM.
GÖZLERİNDEN AKAN BİR DAMLA
YAŞ DEĞİL...
GÜLERKEN YÜZÜNÜN SOLMAYAN
IŞIĞI OLMALIYIM

sevgılım senden bır GÖZ ıstıyorum
yalnız benı gorecek.
sevgılım senden bır KALP ıstıyorum
yalnıs benı sevecek.
sevgılım senden bır AŞK ıstıyorum
ÖMÜR BOYU surecek............

Hiç gereği yokken hayata giren insanLar,
Hiç gereği yokken karşına çıkarLar . .
Hiç gereği yokken gününü, haftanı, beLki de yıLLarını aLırLar .
Hiç gereği yokken akLından geçen her düşünceye buLaşırLar . .
Hiç gereği yokken seni istemediğin... kadar mutLu ederLer . .
Hiç gereği yokken hayatını değiştirirLer .
" Sonra hiç gereği yokken hayatından çıkıp g i d e r L e r . "

GÖKYÜZÜ KARANLIK GUNEŞ DOGMUYOR
YAGMURLAR YAGIYOR SOKAKLAR BOMBOŞ
ECELIM MI GELMİŞ CANIM TITRIYOR
ÖLMÜŞÜM BEN ZATEN HAYATIM SARHOŞ

BEKLERIM BEN YARİ GELMEK BILMIYOR
ÖZLERIM BEN ONU HASRET DINMIYOR
SEVERKEN ÖLSEM DE ÇİLEM BİTMIYOR
NE OLUR GEL ARTIK BEKLETME BENİ

KADERIM GULMEDI BENI BITIRDI
CANIMI ALDILAR NEFESIM BITTI
ECELIM GELMEDEN ÖLÜMÜM GELDİ
HANI GELECEKTIN GELMEDIN GITTIN

Bir beyaz kağıda çizdim seni
Hep düşündüm yaraladın kalbimi
Canımı acıttın her zaman ki gibi
Eh be güzelim seviyorum seni

Esmer tenini görünce bu herif
Herşey gidiyo şerit şerit
Aklıma geldiğinde akıyor her damla
Gözümden akan sensizlik

Efsane gibi o güzel gözlerin
Bitiriyor beni hayatımın güzeli
Seni sevdim, seviyorum, seveceğim
Eh be güzelim seviyorum seni

Hayatım roman olmuş seninle
Sarı sayfalara dökülmüş isminle
İsmin kadar güzelsin sende
Şunu bil yaşamam sensizlikle

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka yerde
olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,
orada kalmalıydın. Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar
kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden ne
ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.

Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım
seninle. Çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin
renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin
pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın bir
ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.

Birtanem yok benim
Sevgilim;
Yada iyiki doğdun diyebileceğim biri yok..
Sizler gibi değilim ben
Geçen senelerin izleri war yüreğimde
Yılların yüklediği yalnızlk üzerimde
Ve bitmeyen son baharlarım, yağmurlar gözlerimde
Merak etme ben hep yanndayım diyebilecek biri yok yanımda
O yüzden kormuyorumda awuclarımdan kayıp gidecek die birşeyim
Çünkü yok şu kayatta benm kaybedecek birşeyim..
Bende sewmıstım yıllar önce yürekten
Aslında benımde wardı herşeyım,,
Bende birine yuklemiştim yllar önce hayatın anlamını
O gitti..
Şimdi hiçkimseyim.

Babamdan öğrendim
yerde ekmek bulunca yükseğe koymayı
kuşlar yer derdi ama ben hiç görmezdim
ve yine de koyardım.
Sonra seni buldum
ve bildiğim en yüksek yere koydum
şimdi yoksun
ne oldu
kuşlar mı yedi dersin?

SEVGİ BİR MÜCEVHER GİBİDİR. ASLA DEĞER KAYBETMEZ. AKSİNE ZAMAN GEÇTİKÇE DEĞERİNE DEĞER KATAR.

SEVMEK MUTLULUĞUMUZU BAŞKALARININ MUTLULUĞU İLE BİRLEŞTİRMEKTİR.

İranlı bir şair der ki: “Aşka uçarsan kanadın yanar.” Mevlana der ki: “Aşka uçmadıktan sonra kanat neye yarar?” Yunus Emre de derki: “Aşka vardıktan sonra kanadı kim arar?”

Alıntı sahibi "sahra-cantanem"

İranlı bir şair der ki: “Aşka uçarsan kanadın yanar.” Mevlana der ki: “Aşka uçmadıktan sonra kanat neye yarar?” Yunus Emre de derki: “Aşka vardıktan sonra kanadı kim arar?”

Alıntı sahibi "__C e n K__"

SEVMEK MUTLULUĞUMUZU BAŞKALARININ MUTLULUĞU İLE BİRLEŞTİRMEKTİR.

SEVEN İNSAN
sönmeyen alev
Durmadan yanan meşaledir....
GÜNEŞ BİLE ENERJİSİNİ SEVEN İNSANDAN ALIR.. .

..__Yâr Dediğin Bir B'akışıyLa Yüreğindeki MüLteci YaLnızLığı Azad EtmeLi..

“Bir bavul dolusu cümle var defterimde. Yara bandı tutmayacak kadar derin tümcelerim.

Sen yollarına yirmi dokuz harfle acı döşeyen birine,

“Yara” değil de, “Yâr” diyebilir misin?

''Bir silgi gibi tükendim ben.
Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım.
Mürekkeple yazmışlar oysa.
Ben kurşun kalem silgisiydim.
Azaldığımla kaldım.''

Oğuz Atay - Tutunamayanlar

''.yalnızlığın gövdesinde en çok parçalanmış 'o' parçasuskun bir hecede takılı(kala)kalmış olsa da apansızlık ;yüzünden ilmek ilmek geçirdiğim haykırışlar ne kadar azalırsa o kadar çok artan.''

Çırpınışların masum ellerinelirik bir şiirin teninde yazılmış.''Bir'' benden başka hiç kimsenin okumayı beceremeyeceği bir lisan hüzmesinde.Zamanın ve mekanın nice zarflarını hatırlayamadığım fakat sadece ikimizin sahip olduğu bir evrenden yaratılmış lavanta kokulu bir alfabede.
Ve.
''Yürek Dili''nde.

sen varkengücüm olurduzaman akmadan dururdu hatırlasana(!).

Bildiğini adımla ''bir'' biliyorum.Biz'den geriye kalan ve payımıza sözüm ona düşen birer adet yalnızlık değil(di).Yalnızlık;seni ilk gördüğüm an'da da yanıbaşımdaydı gözlerinin ellerinden sıkıca tutmaktan vazgeçtiğim an'da da.

Yalnızlık;ne ben'den bir avuç eksik(ti)ne de sen'den bir avuç fazla.Kıvamı Tanrısal bir gücün kusursuz ellerinden çıkma.Aynadaki suretimin ruhumun aslına kadar uzanmış her bir arşınında.

hani aşk seni yormuştuyolun sonuna koymuştu dokunma bana(!).

Vaad edilmemiş kuraklığına çoraklanmış sinsice her bir metre kareme bulaşan hastalıklı bir toprak parçası var içimde.Yaşam(ak)ları teker teker takvim sayfalarında doldurduğum.''Yağmur''un ağlamaktan vazgeçmişlik kokularını sürmüş bir buhran.Kendi tenhalığı içinde kıvranan.

şimdieskiye döner midönse de buna değer micevaplasana(!).

Zamanın asla doymak bilmeyencani miğdesinde öğütülmüş ve dumanına dağılmış hayat(lar).Bir film afişinin;son satırlarına düşmüş başrol oyuncuları.

''Önce bir 'sen' ve sonra bir 'ben'.''

insan aynı durur muayrılık kolay oyun mudokunma bana(!).

Acımtrak bir gecenin koynundan boynuma sarılmış kördüğüm(ler).Lacivert bir hüznü fondip yapmış ve dolmuş ve boşalmış ve bir kez daha boşalmaya dolmuş sarhoş kadehler.

''Gitsem geri dönüş yasaklısı kalsam 'aşk'a firari giyinmiş müebbet zanlısı.''

artık ben vazgeçtim(yalnızlığı) seçtimherşey bittianlasana(!).

Bazı artık sabahlarınen nef(es) alınılası sebepsizliklerinde ayrılığı ''ortak bölen'' saymış yazgıların aynı bedende hecelenmiş heceleri.
Ve.
Hep ''o'' son'a lal olmuş sevgilileri.
Çıkardım yüreğimden ''o''na dair dikilmiş en şeffaf kıyafetleri.
Ve.
Tek celsede kırdım bedelsizce hükmedilmiş ruhların boynu bükük kalemlerini.

.dokunma bana(!)
''aşk''
bir kez daha
dokunma bana!!!.

Alıntı.