Evet Cananım hepimiz "Hiçlik" makamındayız.Bunun en güzel örneğide benim.Genç arkadaşlarada gelecekteki hiçliği oluşturmalarında bir nebze kulaklarına kar suyu damlasın diye paylaşıyorum.
Bir zamanlar büyük bir bankanın bölge müdürlüğü yani 40 küsür şubesinin seksiyon müdürlüğüne kadar çalışkanlığım ve her işi öğrenip başarmam nedeniyle,emeğimle yükseldim.Gençler eğittim yetiştirdim.Ama şükür ki hiçbir zaman ben demedim hep biz dedim.Çaycımdan Müdürüme kadar biziz dedim.Konumuma yakın arkadaşlarım yada çevremdeki bazı kişiler o zamanlar bana gülmüştü ya biraz benim desene diye.Şimdi onu diyen arkadaşlarımda ben gibi "Hiç"lik makamında ancak aramızda çok büyük bir fark var.Ben hala bir şubeye gittiğimde bir müdür yada müd.yardımcısı tanıyan çıktığında "Ablacım" diye koşup sarılıp öpüyor,yada bir müşterim gördüğünde "Oooo nasılsınız,siz başkaydınız ya" deyip elimi sıkıyor güleryüzle karşılıyor.İşte ben o "HİÇ' lik makamına eriştim amma ben hala sevilen sayılan biriyim.Zamanında 'Hiç'lik makamını düşünebildiğim kimseyi kırmadığım herkese SEVGİ SAYGIYLA yaklaşıp BENİM demediğim ADİL olduğum için belki maddi olarak emeğimin fazlasını kazanmadım amma şuan 'HİÇ' lik makamının en güzel halini yaşıyorum kazandığım insanlarca hala sevgiyle saygıyla karşılanıyorum...Baktığımda o konumda olup maddiyata önem verip insaları kıran geçirenlerde evleri arabalarıyla tek başlarınalar ve ben ne yaptım ya 'hiç' olldum bir anda diyorlar.Herkese zamanı geldiğinde "HİÇLİĞİN" en güzel makamını yaşamaları dileklerimle...SEVGİLER