Boyun borcumdun sanki?
Hasretin yakamdan hiç düşmedi
Düşman bilirken yokluğunu
Çelik kapılar gözlerine balyoz gibi indi....
Alev kuşlarına yenik düştüm
İçimde koptu ilmikler,dağıldı tüm hayatım
Bana bıraktın dünyayı
Yaşamadığım baharlarda bile zemherileri kıskandım
Acı kustu geceler, ölümünün ardından
Kumdan kuleler gibi sahipsiz kalıverdim
Parçalandı dalgalardan kule,darmadağın
ve seni şahrin soğuk güneşinde bir ömür bekledim
Oyunu olmuyor babam hasretin
Hani çocukken kucağında saçlarınla oynar gibi
Son birkez bile göremeden seni,son nefesini verdin
Ayrılık soğuk parmaklarıyla dokundu
Bir sabah vakti kaçak korkularıma
Kimliksiz sesler firarda,kapkara gecenin soğuğunda
Biliyormusun baba;yapraklar bile küsmüş,
Düşmüyor toprağa, inadına inadına
Ve; bilmem kaç güz gecelerinde yaprak sarığında
mevsimsiz çiceğiydi,salkım söğüt
Bir çocuğun babasına duyduğu SEVDA
Yere diz çöküp ağlasamda
Alaz alaz çöküyor yokluğun baba
Yüreğimi kurşun niyetine parçalıyor sensizlik
Ve kurtulamıyorum
Çağla tadında katıksız çaresizlik
En olmaz yerinden baltalanırken umudum,ilmiklerini kaybettim
YUMDUM YÜREĞİMİ.YAĞMUR DOLDU GÖZLERİM.
VE YARGILANMADAN HÜKÜM GİYDİM BABA
YOKLUĞUNA MÜEBBETİM..............
