Benim “olsun”larım vardı,onun “olmaz”ları…
Benim “hadi”lerim vardı,onun” dur bi sabretl”leri…
Tempomuz farklıydı.
Ben hayatı zamanı kalmamış gibi panikle yaşardım,o ise sanki sonsuzmuş gibi erteleyerek…
Sen çare ararken, o bahane ararsa.
Onun gibi sende vazgeçersin senden!
Çünkü; İkinizde birbirinizde oImayan şeyIeri aramışsınızdır.
Sen onda huzur, o sende kusur.
Ve artık, aranacak bir şey kaImaz!