Adı yalnızca aşktı bu yangının..
Üç harfte bir ömür heba olacaktı.. Üç harfte bin hiçlik.
Üç harfte bin terk…
Adı sendi..
Ve gitmeseydin "biz" olacaktı.
Hiçbir bağışı hak etmediğin halde, seni içimde sessizce affediyorum. Sana bu iyiliği, layık olduğun için değil, o iyiliği yapmaya kendimi layık gördüğüm için yapıyorum.
Ey kahverengi bakışlı kadın ,
Ey uğruna ölsem uğruma kılını kıpırdatmaz sevgili !
Duymak istediğin şey bu mu ?
Eğer mutlu olacaksan ve ben de seni unutacaksam söylüyorum ;
Ben de seni sevmiyorum !
Ben de seni sevmiyorum !
Ben de seni sevmiyorum !
“İnsan
ihanet etmeyecek kadar temiz değildir çoğu kez. Ben bile ilk ihanetimi
çocukluğuma yaptım; büyüyerek. Yine de öleceğini bildiği halde
yaşamaktan korkmamalı insan. Nasıl yaşarsan öyle ölürsün çocuk.”
Uçarken değil, düşerken yanımda olanlar dostumdu. Ve düşmek, benim gibi düşenleri bana bulduruyordu. Kendim gibileri bulmaksa senin gibileri unutturuyordu.