Senin Yokluğunda
Ben,
Geceleri kör yıldızlara sevmeyi öğrettim sen yokken.
Irgatlık yaptım parke yollara.
Yıldızlarla mey içmeyi,
Ayazda, kuşlar gibi üşümeyi öğrendim.
Denizi sevdim,
Bulut yaptım..
İstanbul'da kaybolmayı öğrendim,
En bildik semtlerde..
Oturdum bir türkü söyledim boğaza karşı,
Titrekti sesim..
Sevgi adına yüzlerce türkü tutturdum,
Sevmeyi öğrendim.
Bitip tükenmeyen yollarda,
Tren raylarından ve çakıl taşlarından,
Kestirme yolları öğrendim, yenikapı'da, mercan'da...
Duman yuttum, su içtim, ölmeyi öğrendim..
Küçüklüğümde sigarayı merak ederdim,
Büyüdüm onuda öğrendim.
Usturayla şakalaşmamayı,
Bıçakla oynamamayı elim kanayınca öğrendim.
Sarhoşluğu içince,
Aşkı içim kanayınca öğrendim...
Herkes çayını sağa karıştırırken,
Ben inatla sola karıştırdım.
Ama hiç oynamadım....
Hiç unutmadım...
Çok ağladım, unutuldum,
Hiç ağlatmadım...
Ben senin yokluğunda sevgili..
Beni öğrendim, Seni yaşadım..
Engin Özcan