Hadi gel...
Gökte ki yıldızlardan ipler sarkıtayım yeryüzüne, salıncaklar kurayım... Seyre dalalım dünyayı...
Elin elimdeyken ne isterim ki daha başka...
Aksi halde ben bende değilim zaten...
Çırpınışlardayım, sensiz kaldığım bu yeryüzünde boğulmamak için, nefes alabilmek için çırpınışlardayım. Yanındayken duyduğum huzur hangi pisliği barındırabilir ki içimde. Verdiğin huzura layık olabilmek için bile aşığım sana... Tıpkı gözlerine, gülüşüne, güzelliğine âşık olduğum gibi...
Say ki ; “canyeleğim”sin ve saydım ki; "Allah’ ın emaneti"sin... Yaşa(ma)yışımsın..!
Öyle kolay değil bende ki seni anlatmak...
İçime sığmıyorsun. Öyle kolay değil seni haykırmadan yaşamak...
Tükeniş boyutunda kelimelerim. Anlatamadığımsın...
Seni seviyorum...
Stil ändern
Samstag, 5. Juli 2025, 11:50
Zum Seitenanfang
