yine içimde derin düşüncelerle güne başladım. mutluyum.
gene anlatılamayan bir eksik yanım var içimde sızlayan... susdukca sanki sesi yükseliyor yankılanıyor içimde. hangi söze kansam diye düşünürken gerçekler kanmama engel oluyor. gelirmisin...?
o ansızın gelişlerin gibi, içimi bir çocuk sevincine dönüştürürmüsün yine. baharı karşıladık bak farklı yer yüzünün aynı gökyünde. teninin kokusu burnumda; üşüyorum. nasıl anlatılır bu hasret..?
yoook hiç bir cümle sanki.
kırıp bütün prangaları salsam ruhumu sana; avuçlarının içinde erisem.
bu kaçıncı yazdığım sana bilmediğin.
vazgeçişlerden ibaret yüreğim.
kör bir kuyuya cıkışı bulurum ümidiyle dalışım hayat. ve hala cıkışı arıyorum. kuyunun toprak duvarlarında yankılanıyor gülüşün. yolumu bulamuyorum.
galiba alıştım bu kör karanlığın aydınlığına, ansızın cıkıverirsem hiç görememekten, o gözlerinde enginlere dalamamaktan korkuyorum.....
Ayfer Ersoy
Stil ändern
Mittwoch, 16. Juli 2025, 13:31
Zum Seitenanfang
Kalk kahvaltını et için kıyıldı diyor 
