AllaTurkaa

jonathan Livingston / Martı.

"...Eğer dostluğumuz zaman ve mekan gibi şeylere bağlıysa, sonunda zamanı ve mekanı yendiğimizde, kendi dostluğumuzu da yıkmış oluruz!

Ama mekanı yendiğimizde, geriye sadece BURASI kalır.Zamanı yendiğimizde, bize kalan yalnızca ŞİMDİ'dir.

Burayı ve Şimdiyi paylaşacağımıza göre, nasıl düşünemezsin sık sık birlikte olacağımızı?"

Saygılarımla...

Marc Levy - "Keşke gerçek olsa"

"Yaşamın bir yılının ne olduğunu mu merak ediyorsun:Bu soruyu yılsonu sınavında başarısız olmuş bir öğrenciye sor.Yaşamın bir ayı:Bu konuda erken doğum yapmış,bebeğini sağ salim kollarına almak için kuvözden çıkmasını bekleyen bir anneyle konuş.Bir hafta:Ailesine bakmak için bir fabrikada ya da maden ocağında çalışan bir adama sor.Bir gün:Kavuşacakları günden başka bir şey düşünemez olmuş aşıklara sor.Bir saat:Asansörde mahsur kalmış bir klostrofobiğe sor.Bir saniye:Bir araba kazasından kıl payı kurtulmuş bir adamın yüzündeki ifadeye bak.Ve saniyenin milyonda birini olimpiyatlarda uğruna ömrünü verdiği altın madalya yerine gümüş madalya almış atlete sor."

"Ölen bir anne yanan bir kitaplıktır."
(Tüyleriniz diken diken olmuştur eminim.Bu cümleyi okuduğumda dakikalarca ağlamıştım.)

"En güzel anılar iki kişilik hayallerden doğar."

Nietzche AĞladiĞinda..
Tabii acı çekeceksin,görmenin bedelidir bu.Tabii için korkuyla dolacak,yaşamak demek tehlike içinde olmak demektir.Büyümek zordur!

Sen bir inek değilsin,ben de gevişgetirenlerin havarisi değilim.

Eğer kimse sizi dinlemiyorsa bağırmak en doğal şeydir.

İradenin geriye doğru çalıştırılamayacağı demek,iradenin yetersiz olduğu demek değildir!Tanrıya şükür,Tanrının ölmüş olması demek,var olmanın amacı olmadığını göstermez!Ölümün geliyor olması,yaşamın değerli olmadığı anlamına gelmez..

Yaşam planınız sizin elinizde değilse,varlığınızı raslantıya bırakmışsınız demektir..

Artık yaşamınızı kabul etmek ve şu sözleri söyleme cesaretini bulmak zorundasınız:'işte seçimimi yaptım!'İnsan ruhu,yaptığı seçimlerle belirlenir.

İnsan dostunu düşmanından daha zor affediyor..

Siz adam olun da beni izlemeyin,siz siz olun!Yalnızca siz!

Maksİm Gorkİ --- Ana
- İnsanların nasıl yaşadığını bilmenin ne gereği var? Ben nasıl yaşamak gerektiğini öğrenmek isterim?

- Dünyada hor görülmemiş insan var mıdır? Ben öyle çok aşağılanma gördüm ki artık kızmaktan usandım.

- Aşağılanmaya karşı dursam zaman kaybederim. İşte düşündükçe anladım ki bunların hepsinin kalbi kırılmış! Herkes komşusunun gelip kendisini dövmesinden korkar,bundan dolayı önce o, komşusunı döver. Anladım ki anacığım. YAŞAM BÖYLEDİR..

- Mutluluğu verirlerse reddetmem.Ne var ki ben arkasından koşup istemem ve almam.

- Kirli ellerle ruhuna dokunulduğunu duymak işkence görmekten daha acı ve korkunçtur..

- İnsan uyuz olunca ne yapar? Yıkanır, banyoya girer,çıkınca temiz elbise giyer,böylece hastalıktan kurtulur değil mi? Hastalık vücutta değil de kalpte ise de o zaman deriyi çıkarmalıdır. Kanayacakmış, zararı yok..Kanasın! Çıkarmalı, güzelce yıkanmalı, sonra temiz temiz giymeli..burası da böyle değil mi? peki ya insan içini nasıl temizlemeli ha?

- İnsanı tutsaklıktan kurtaran yalnızca akıldır.

- Düşünce öyle bit yakalanır gibi yakalanır mı?

- Yaşam bir ata benzemez, insan kamçı ile onu hızlandıramaz.

- Bir kalp şiddetle yanmazsa onda birçok pis yağ birikir.

- Eski dünyayı bütün alemin gözü önünde silkip atmadan önce yerin dibine girmek istemem.

- Her şeye katlanacağım,hepsine dayanacağım. Çünkü içimde hiçbir şeyin ezip yok edemeyeceği bir zevk var ki o da, direnişim ve gücümdür.

- İleriye gitmek isteyen önce kendisiyle savaşmalı. Her şeyi, gerektiğinde duygularını bile feda etmeye razı olmalıdır..

- Herkes vicdanının emrettiği şekilde yaşamalı.

- Ölümü ölümle onarmalıyız. Bunun için insanları diriltmek için ölmek gerek. Binlerce insan ölmeli ki milyonlarcası yerine gelsin. Ölüm zor bir şey değil,pek kolay. Yeter ki ötekiler can bulsun,bellerini doğrultsun.

- Yaşam dalgalı bir deniz gibi bize her yandan çarpar, çarpa çarpa yok eder...

Paulo Coelho-Simyacı
"hayatımızın bellir bir anında yaşamımızın denetimini elimizden kaçırırız ve bunun sonucu olarak hayatımızın denetimi yazgının eline geçer. Dünyanın en büyük yalanı budur."

"dünyanın ruhu insanların mutluluğuyla beslenir. Ya da mutsuzluklarıyla, arzusuyla, kıskançlıklarıyla. Kendi kişisel menkıbesini gerçekleştirmek insanların biricik gerçek yükümlülüğüdür. her şey bir ve tek şeydir. Ve birşey istediğin zaman, bütün evren arzunun gerçekleşmesi için işbirliği yapar."

"sahip olmadığın şeyi vaat ederek gidecek olursan, onu ele geçirmek arzunu yitirirsin."

"bulduğun şey saf maddeden yapılmışsa, hiçbir zaman çürümeyecektir."

"bir kere olan bir daha asla tekrarlanmaz. amma ve lakin iki kere olan mutlaka üçüncü defa da olacaktır."

Engin Geçtan - İnsan Olmak kitabından;

Önce 2.Sınıf evlat, daha sonra gelin kimlikleri içinde ezilen kadın, anne olduktan sonra aile içinde giderek güç kazanır ve çocukları üzerinde egemenlik kurmaya başlar.

O denli ki, birçok ailede görünürde baba tarafından alınan kararların asıl sahibi annedir ama durum babanın erkeklik rolüne gölge düşürmeyecek biçimde yönetilir. Kararı anne verir, baba ilan eder. Kararların sonucundan ise baba sorumlu tutulur.

Bu yönden değerlendirildiğinde, toplumumuzun aile yapısının biçimsel olarak babaerkil ama gerçekte üstü kapalı bir anaerkil yapıya sahip olduğu bile söylenebilir.

Kürk Mantolu Madonna
"İnsanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rastgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar.
....

Hayatta yalnız kalmanın esas olduğunu hala kabul edemiyor musunuz? Bütün yakınlaşmalar, bütün birleşmeler yalancıdır. İnsanlar ancak muayyen bir hadde kadar birbirlerine sokulabilirler, üst tarafını uydururlar; ve günün birinde hatalarını anlayınca, yeislerinden herşeyi bırakıp kaçarlar.
…

Muhakkak ki bütün insanların birer ruhu vardı, ancak birçoğu bunun farkında değildi ve gene farkında olmadan geldikleri yere gidecekti. Bir ruh ancak bir benzerini bulduğu zaman ve bize, bizim aklımıza, hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden, meydana çıkıyordu... Biz ancak o zaman sahiden yaşamaya -ruhumuzla yaşamaya- başlıyorduk. O zaman bütün tereddütler, hicaplar bir tarafa bırakılıyor, ruhlar birbiriyle kucaklaşmak için, herşeyi çiğneyerek, birbirine koşuyordu"

Sabahattin ALİ

Gözbebeği:
İnsanlarda yuvarlak, hayvanların çoğunda ise dikine elips biçiminde olan gözbebeğinin çapı, irise gelen ışığın miktarına göre değişir.Karanlık ve uzaklık büyütür gözbebeğini; aydınlık ve yakınlık küçültür. Yani bu kararsız çember, ışık varsa küçülür, ışık yoksa büyür. Yakına bakarken de küçüldüğüne göre, yakın olan aydınlıktır, aydınlıktadır. Uzağın payına karanlık düşer. Zaten karanlığı kimse yakınında görmek istemez.

Aşık olunca da büyür gözbebeği; demek ki aşık olunan hep uzaktadır.
Aradaki mesafenin verdiği acıyı azaltmak için, maşuka gözbebeğim! diye hitap edilir.

Elif Şafak- Mahrem