Git...
Oysa senden tek bir damla istemiştim,
Sana kocaman bir deniz sunmak için,
Şimdi gidiyorsun,
Git...
Ne zaman başladı bu hikaye,
Anımsamak zor,
Gençtim,
Hazırda fırtınalarım vardı,
Dörtnala sevdalarım,
Komazdı öyle üç beş nöbetleri,
Geceler içimi acıtmazdı böyle.
Bir insan bu kadar eksilebilir mi?
Hatırlarsan sesine uyku kaçmış bir adam vardı.
Bu şehrin bir yerlerinde,
Düşler ormanının gece bekçisi derdin sen ona.
Gözlerinde gizledi o seni,
Sen bilmedin.
O adam bendim.
Unuttun mu?
Bak sevdiğin adam gülmeyi bile unuttu,
Seni unutamadı...
İşin kolayına kaçmadım,
Uğruna ölmedim yani,
Uğruna ölünecek sandığım biri için yaşadım hep,
Sen bunu da bilmedin.
Ben bir bakışına bin anlam yükledim.
Sen aşka kestirmeden gittin...
Bir hayatın özetini bırakıp avuçlarıma,
Şimdi gidiyorsun,
Git...
Bana karanlığın ne demek olduğunu öğretmeden,
Bütün ışıklarımı söndürüyorsun,
Bu cehennem cinayetlerini işliyorsun,
Sonra bunlara intihar süsü veriyorsun,
Yazıklar olsun...
Yazıklar olsun...
Susuyorsun...
Susuyorum...
Susacaklarım bitmiyor...
Uzun lafın kısası olmaz,
Anlatacağım çok şey var,
Hoyrat bir rüzgar gibi geldin,
Aklımı ve hayatımı dağıttın,
Şimdi gidiyorsun,
Git...
Daha ayrılığa bile çarpmadan,
Aşk bizden döndü,
Bir yılan gibi soktun koynuma kimsesiz geceleri,
Artık ölüm sana dokunamamaktan kötü değil,
Ama sana dokunmak da yasak bana,
Göz çukurlarımdaki karanlık bunu anlatır,
Sen var ya sen,
Allah kahretsin!
Yani şimdi,
Gözleri sana benzeyen bir kızım olmayacak mı?
Yani şimdi başkaları mı sevecek seni?
Başkaları mı tutacak ellerini?
Ben saçlarını okşadığım zaman,
Ellerin öksüz kalırdı,
Şimdi gidiyorsun,
Git...
Kahraman Tazeoğlu
