gül alamam kendime 16 yasındaydım söz verdim.bir daha hic bir erkekten gül almıcam.bu bana pahalıya malolmustu.
bi kız arkadasım zibidi bir cocuga asıktı.cocugun bes para etmez oldunu görüyordum ama arkadasım cok asıktı.cok ucundan kücücük uyarıyordum onu korkuyordum onu kırmaktan.
babası ölmüs övüy babayla öksüz büyüyen bi genc kızdı aynur insanların ikili iliskilerine hic karısmamısımdır, ozamanda karısmıyordum.
bi gün topluca mahalede genclerin arkadas ortamının icinde, pislik bir cocuga verip bana gül göndemisti.üstünde hic durmadım ama kalabalık bi ortamdı gidip ortamda olan bi arkadas bunu aynura söylemis.
ben umursamadımdan hic unutmusum bile.megerse aynur aglamıs sızlamıs onu anlıyorumda, annesi gelip babamla konusmus.kızın kızımın sevgilisi ayartmıs diye oysaki okadar masumdumki.babam bana bi tokat attı ve söyledigi sözler korkunctu, okadar üzülmüstümki, bana en cok koyanda masum olusumdu, tabi bazı seyler ortaya cıksada yasananlar yasanmıstı ve ben cok üzülmüstüm.
ogün söz vermistim kendime güllerden nefret etmistim babamla yasadıklarım icin.aynur o salak oglana kactı ne yasadı ne yaptı bilmem mutlu olcanı sanmıyorum olmamıstır.
bi süre sonra aileside tasınıp gitti zaten ama bende haksızlıgın yüregime koydugu acı bir hatıra kaldı.
gülleri sevmedim bi daha güzellikleri inkar etmedim hic ama hep kırciceklerini papatyaları sevdim.
daha temiz dürüst ve kötü hatıraları yok.
gülü almıyım.sen bana papatya ver yanlıs anladım icin degil anlıyamadım cünki.yinede sen kırcicekleri ver bana kocyazıfm tesekkürler
) beni taaa nerelere götürdün.
cok sagol gercekten cok guzel, senmi yaptin bunu yoksa.. 
