Derya mürekkep olsa, gökyüzü de sayfalar,
Ak bulut üzerine, bir tek çizgi atamam.
İlham perisi gelse, akşamdan fecre kadar...(1*)
Bir tek mısra yazamam, ben seni anlatamam!
Her duygum hece olsa, yazılsa satır satır,
Sen kendin bir şiirsin, seni nasıl anlatır? ...
Hangi cümle anlatır? Kalbe yerleşen eşin,
Ömür boyu sürecek fermanını duyuran,
Kızıl kordan da beter, sönmeyecek ateşin,
Gizli kıvılcımını kalbe ani buyuran,
Buğulu bakış sinmiş gözlerdeki gizemi! ...
Başlarken yorgun düşen kalemden, bir dize mi? ...(2*)
Nasıl anlatırım ben? Özenerek çizilmiş,
Beyazın gizli tonu, sedefî renge çalan,
Sanki bin bir naz ile sıra sıra dizilmiş,
Deryanın gizeminden, mistik ışıltı alan...(3*)
İncileri, gizleyen dudağın ahengini,
Güneş ışığı düşmüş ıslak yakut rengini?
Anlayabilir misin? Gizemli buhurundan...(4*)
''Esir oldum! '' diyerek, gönlümdeki hüzünü.
Perilerin ateşi meleklerin nurundan,
Sihirli boya almış gibi eşsiz yüzünü,
Ressam olsam çizemem büyülü fırça ile.
Sana layık saray yok, fildişi sırça ile!
Everest değil miydi? Himalaya zirvesi,...(5*)
Bulutları aşarak göğe değen başıyla.
O da boyun eğiyor, şimdi suskundur sesi,
''Zirvem aşıldı diye! '', gözlerinde yaşıyla,
Boynu bükük kardelen, varamazken nisana...
Arzda Yedi Harika, sence rakip mi sana? ..(6*)
Kim yazar bu romanı? Özlem sinmiş yazıyla...
Yedi kandilli Ülker yıldız verse tacına,...(7*)
Birer birer dizilse gülümseyen nazıyla.
Bir Ay inse bir Güneş, kurulsa yamacına,
İki ışık bir olsa nuruna karışamaz,
Sönük kalır birlikte, seninle yarışamaz!
Anlatan destan mı var? İlk günkü zerafetle,
Hilâle düşmüş Ay'dan, simge almış bedeni,
Perilerin soyundan, müjdelenmiş afetle,
Her göreni aşkına, sana mahkûm edeni!
Seni seven değişmez saçının bir telini,
Bütün dünya malına. Rüyaların gelini! ...
Sihirli bir ezgiden billûr gibi sesinle,
Gülüne ağıt yakan bülbülü yasa boğdun!
Hastaya şifa veren efsunlu nefesinle,
Umut güneşi gibi kalbin içine doğdun.
Gizemli gözlerini, ''Esir alsın herkesi! ''
Diye mi miras verdi, Sebânın Melikesi? ...(8*)
Elini vicdanına koy ''Beni anlat! derken.''
Senden yana öksüzden, bin ah! İşit, bir dokun!
Gözyaşlarım heceyle beraberce düşerken,
Seni anlatamadım! ... Diye yenilgi okun,
Her gün beni yeniden vurmaya can atmasın,
Kalbimde bir gül saklı, gizlice kanatmasın!
A yyuk'a çıkan sesim, özlemimle örtüştü...(9*)
N ehir gibi bir sevgi ayağına sererken,
L âl olacak bülbülden son figanî ötüştü.
A ylar yıla ermeden ilkyazdan daha erken,
T aht kurmuş kalbe hüzün, acımasız üşüştü,
A k düştü saçlarıma seni yazayım derken!
M üjde verecek sandım; elimden kalem düştü!
A şkın tek hecesine, atamadı bir adım,
M elike! Kalem düştü... Seni anlatamadım!
