"El oğlu,
Yüreğim yangınsa sana, gelme su serpmeye,
Yanmaya er benimle...
Anlamsaz dilimden, anlaşamazsak ya da
Susmaya er benimle...
Gece darsa kabuğuna,İnce bir örtüyse gökyüzünün karalığı,
Aşmaya er benimle... "
Yol yol uzanmak Ona, haritası yok ülkelerden.
Kendine yabancılaştıkça daha çok yar olarak bürünülen yeni bir kimlikti aşk.
Yolcusu çok bir handı.
Acıtan beni içten içe narin bir candı.
Tam uzanmak isterken sana yüreğim yandı.
Ateş hattındayım, sor bir can nasıl dayandı.
Bir yaraya çare sandı leyla seni, sana sadece kandı.
Anlam kargaşında yitip giderken yürekten, akan sızım sızım kandı...
Gören bu kederi bitmez sandı,
Ay geceye yangınından,
Bülbül güle yangınından utandı...
Lakin kendine yabancılaştıkça daha çok yar olarak bürünülen yeni bir kimlikti aşk.
Bir ruh kaybolup giderken çoklukta,
Kalan bir yarım,
Kalan bir yar,
An'a uzandı...
An dar,
An anlamsız,
Kazanan bir var sandı...
Yanılındı...
Saklı bir bilmeceydi aşk...
Saklıydı...
Saktı...
Yaşayan var mıydı?vardı...
