AllaTurkaa

soğuktur bu şehir
bir ayazdır işler iliklerine
çaresiz akşamlardadır hecelerin
sebebsizce üşürsün yıkılır tenin...

nedensiz bir hıçkırıktır gözlerinden akan
beni sana anlatan hayali saklayan
umarsızca,anlamsızca ağlarsın
ama ben yanında yokum onu anlarsın...

yorar seni bu şehir bensiz,anlamadın
tenini sarsar bensiz yapamazsın
şimdi benden ayrılacaksın ya sen
ben olmadan bu şehirde yaşayamazsın

ecelin olur, azrailin olur bu şehir
karmakarışık bir rüya olur sana
zamansız bekleyiş
ama bekleyişinde kaybın olur...

Düşünmek için çok geç desende,
Bekledim ben seni,
Her şeyin içine senden koydum,
Rüya gibi.
Bin kere daha ağlarım,
Ne olur
gel, özledim seni ben, istedim seni ben.

Yanıyorum günden güne,
Bu aşkın feryadına yok.
Biçare ağlıyorum, kime ne kelime
Zehirim olsan da içerim bile bile

Üzüldüm sayfalarca,
Boğuldum gururumun altında.
Biçimsiz vücudumla, kayboldum yalanların arasında.
Bin kere daha ağlarım,
Ne olur
gel, özledim seni ben, istedim seni ben.

Yanıyorum günden güne,
Bu aşkın feryadına yok.
Biçare ağlıyorum, kime ne kelime
Zehirim olsan da içerim bile bile

hangi sözcüklerle anlatsam ki seni
hangi noktadan sonra anlatsam;
BİLMİYORUM...

sevda yüklü satırlardaydın oysaki
en masumane aşkın satırlarında
bitmez sanılan yolların vuslatında
gönlümde yüreğimde
herşeyimde...

sana içten bir kadeh sunuyorum
lal olsun dilim konuşamıyorum
taş kesilsin ellerim elini tutamıyorum
ben seni hayallerde seviyorum...

hiç pişman olmadım seni severken
hiç nefret etmedin diğer günden
sakladım ya seni ezelden
KADINIM KADINIM diyerekten...

Anlamayacaksın ki bu şiiri
ya da hiç okumayacaksın
bilmeyeceksin içteki hezeyanı
bilki haklısın KADINIM...

Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen
Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terketme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte

Sen kadınım

Hatırla o günü karşıki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilkbahar sabahım
Sen
Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık yuvamız soğumuş
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık

Sen kadınım

Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen
Masamız köşede öylece duruyor
Bardaklar boşalmış herbiri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesine

Sen kadınım

Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam artık anlıyorum
Sen
Şimdi çok yalnızım
Ne olur kal benimle o kapıyı kapat
Elini ver bana
Dışarda yalnız, yalnız üşüyorum

Sen kadınım

dinleyin
bir asi adamın hikayesi bu...
yüreği kadar hırçındı adam,
sözleri,bakışı kadar keskin.
öyle bir yürek taşırdı ki gögsünde
yumruğundaki güç yüreği sanırdınız...

amansız bir türkü duydu ötelerden,
bagırdı sesi yettiğince, dedi
"söyleme o türküyü bir daha
dillendirme derinlerden"
sustu köylü güzeli adamın karşısında
"aman yiğit ne istersin türküden
incitirsin türküyü"deyiverdi aniden.
adam dedi
"boşver güzel anlama derdimi
zaten bu ten bana ziyan"

meğer dert taşırmış sinesinde
eritirmiş taşı taşı bir inlese
demiş:
köylü güzeli vazgeç beni inletme
"sevda derler bu amansız derde."
"var git ulaş" dedi ona köylü güzeli
"ulaş ki kavuşasın sevdiceğine"
kaldırdı adam kaşlarını baktı güzele
"o zaman vuslat desene kaldı mahşere"
kalktı oturduğu yerden
dedi
"sen sağ ben selamet
giderim ben yoluma Allah’a emanet"
dedi ardını dönerek güzele
"kimseler bilmesin gözyaşımı bacı"

ağladın mı be asi adam
sevdayı mahşere bırakan adam
gözyaşı mübarektir bilmez misin?

gözyaşını saklayan adam...

masum bir aşk bu yüregimdeki
sonsuz duygularım sana armagan
tutuklu dilimdeki sözlerim
aklımdan geçen hayalin
herşeyim herşeyim sensin

sen geldin can geldi yüregime
ruhum can verdi tenine
yagmurlar başka yagar oldu
bambaşkaydı seni sevmek

olurda aglatırsın beni diye
korkuyorum her gece
olur ya aglatırsan beni
ölmüşüm demektir
olurya aglatırsan beni
gözyaşım sana emanet...

günahına boyun eğdik ayrılığın
hoyrat gönlümüze söz geçiremedik
bitsin ve gelsin ayrılık dedik
biz neden yanacağımızı da düşünemedik?

kor bir alev olmuş yalnızlık
mısralarda konuk olmuş itiraflar
yasaklı kalmış artık bana tenin
ruhunsa ulaşılmaz ufuklarda
biz neden çılgına döneceğimizi de düşünemedik?

zamansız ve de mekansızmış ayrılık
gönüllerde hezeyandaymış yalnızlık
ve sen! aşılamayan dağların karı
biz neden eriyeceğimizi de düşünemedik?

ölüyor şimdi bir şair kalemiyle
canı candan öte bırakıyor apansız bir sevgiye
şimdi sensiz çorak olacak bu yalnızlık
yapayalnız bir serseriyim sanki şimdi
söylesene biz kalu bela da ey sevgili
toprağın bizi ayıracağını neden düşünemedik?

Ayrılık siiri yazması icin insanın
ya Ankarada olması lazım ya da İstanbulda
ben ikisinden de cok uzağım şimdi
ayrılıklarımdan bile uzak kaldım bu uzak şehirde
uzaktayım yüreğim okuduğun siirlerde

Insallah olmustur cevap

Yalnızlık yoldaşın kımsesızlık kardeşin olmuş
İçinde mutluluk yerine hep acı ve keder dolmuş
Bunu ögrenen kardeşin ömür boyu kahrolmuş
En sonunda gurbet kuşu döndün yuvaya

11 yıl gurbet gezdin dertlerini hep sayfalara yazdın
Bunun içinde her yanaşanı kendin gibi sandın
İçinde bir ateş yakıp bu ateşlede hep kendin yandın
En sonunda gurbet kuşu döndün yuvaya

Kaç yıl yaşadın kimsesiz çaresiz ve yalnız
Kaç bahar gecirdin kaç yaz kaç kış
Çiçeklerin kokusunu kaç bahar kendin kokladın
En sonunda gurbet kuşu döndün yuvaya

Bak şimdi yalnız degilsin tüm sevenlerin yanında
Bak sana olan sevgiye bak sevgi seli olmuş akıyor
Seni tanıyan tanımayan kollarını açmış sana koşuyor
En sonunda gürbet kuşu döndün yuvaya

özlemler büyütmeyecek yüreğim
hayalinin peşinden gitmeyecek gözlerim
aşk çiçeklerini söktüm saksılarından
bu gece kalbimde seni son misafir edişim

sana yarı yoldan döndüğün
dağ gibi bir yürek
dağ gibi bir sevdanın
izlerini bıraktım ardımda
birde sen kokan şiirlerim...
hani olurda sol yanın sızlarsa bil
bu gece kalbimde seni son misafir edişim

gecenin karanlığına ve
mavilerin koyusuna salıyorum
sevdamı usulca
son kez alıyorum hayalini koynuma
bu son ağlayışım yokluğuna
uzak iklimin sevdası hoşça kal
bu gece kalbimde seni son misafir edişim

Sen hiç görmedin
Su vermeye benzedik
Plastik çiçeklere
Hiç görmedin

Sen hiç görmedin
Dans ettik durmadan
Kırık camlar üstünde
Sen öyle sana benzeyen her şey gibi

Erirken avuçlarımda
Ben unutuyorum
Hoşçakal…
Olacaklar sensiz olsun
Daha durmam boşluklarında ben
Unutuyorum..

Sen hiç görmedin
Baştan böyle yazılmış
Yok kimsesi kimsenin
Hiç kimsenin

Sen hiç görmedin
Sonu baştan yazılmış
Bitti bitti kelimelerim.

Sana güneş hep arkandan vurmuş
gölgen hep önde
geceler zaten kara
yüzünü görmek güneşe bakmak gibi zaten
ne zaman istesem sen yakıyorsun

Elim hep dudağında durmuş
sessiz bir ifade
geceler hep suskun
aynaya bakmak gibi senle konuşmak
ne zaman dinlesem sen susuyorsun
ne zaman dinlesem sen susuyorsun

Yastığımda kalmış yüzün
biraz ayrılık biraz hüzün
say ne kadar zaman oldu
dokun ellerim mi kör oldu
bak bulamadım başka bir ten
gözlerin yakar mı yeniden
herkesi unutur da yüreğim
seni saklar birtanem..

Kağıt evler içinde
Ateş yakmak gibi ısınmak için
Sana gelmek böyle işte
Parçalanmak milyon kere.

O iğne sessizliği
Bir terzi ağzındaki
Sensiz olmak böyle işte
Niye böyle, niye?

Ah olmuyor
Ne yapsam olamıyor
Hep buzlu yolların
Yürünmüyor, yürünmüyor

Ve sen en yanlış kadın
Sende kalmak bile bile
Yüzünü çizmek gibi su üstüne
Adını anmak gizlice.

Kağıt evler içinde
Yanmış her şey düşler bile
Peki sen en yanlış kadın
Nasıl en çok sen acıttın?

Ah olmuyor
Ne yapsam olamıyor
Hep buzlu yolların
Dönülmüyor, dönülmüyor

Hangi günüm varki sensiz gün diye,
Hangi canım varki sensiz can diye,
İçerimi parçalıyor hasretin
Ben kendime sensiz nasıl ben diyem?

Gökyüzüne bakarmısın oy oy bitane?
Yeryüzünde bu alemde sen bitane
İnan benim kalbim olsa yüzbin tane
Haykırırdı çığlık çığlık sen diye.

Gülüm sensiz dünya bana dar diye,
Kulaklarım sağır gözüm kör diye,
İçerimi parçalıyor hasretin,
Gelde sensiz sefil halim gör diye.
İçerimi parçalıyor hasretin,
Gelde sensiz mecnun halim gör diye.

Gökyüzünde bakarmısın oy bitane
Yeryüzünde bu alemde sen bitane
İnan benim kalbim olsa yüzbin tane
Haykırırda çığlık çığlık sen diye.



Sen sen unutma benim gönlüm,
Sen unutma benim yüreğim,
Sen unutmaki benim sevdam.sın
Sen benim yüreğimde yanan
Sen benim damarımda akan tek kanımsın.
Çünkü sen benim gönlümdeki tek sevdamsın
Gökyüzüne bakarmısın ay,ay, bitane
Yeryüzünde bu alemde sen sen bitane
İnan benim kalbim olsa yüz yüzbin tane
Haykırırdı çığlık çığlık sen sen diye.

Ne senden fazlayım
Ne senden az
Aynı macerada ayrı biraz
Gözle biçim biçim
Kalple anlar içim
Ayrı gayrı olmaz
Sen yoksan ben hiçim

Aç kardelen aç
Dağın olayım, suyun olayım
Göğün olayım aç

Her çiçeğin kar altından
Güneşe giden masalında
Yaşamak yeniden tazelenir
Yeniden anlamlanır
Işığa uzanırken kardelen
Kış rüyasından
Ümidin mucizesiyle
Sevince uyanır

Kardelen ve Hercai'nin Hikayesini Bilir misiniz?

Bende Bilmezdim.... İnsan bazı şeyleri zamanı gelmeden öğrenemezmiş... Her şeyin bir zamanı ve mekanı varmış... Bende bana gerçekten değer verdiğini sandığım bir insandan öğrendim... Kardelen ve Hercai... İki çiçeklermiş... Bir gün aralarında anlaşır ve o yazın açmamaya karar verirler... İkiside kış ayında açaçaklardır... Ama hercai kardeleni yarı yolda bırakır... Ondan habersiz yaz mevsiminde açar... Ama kardelen sözündedir. Yalan söylemez yarı yolda bırakmaz... Kış ayında karı delerek toprağın altından tüm güzelliğiyle ortaya çıkar. İşte bundan dolayıdır ki adı kardelen konmuştur... Sözünüzün eri olun... İnsanlara değer verin onlar size vermesede. Siz yapacağınızı yaptıktan sonra sonsuz sevginizi onlara sunduktan sonra bırakın onlar kıymetinizi bilmesinler. Acılar yaşatsınlar... Unutmayın ki her inişin bir yokuşu olduğu gibi her yokuşunda bir inişi vardır... İlahi adalet tecelli ettiği vakit acı çeken bahtiyar çektiren ise bedbaht olur.. Sakın size acı çektiren bedbaht olacak diye de beklemeyin. Her işte bir hayır varıdr. Her hayırda da bir şer vardır...

Üflediler söndüm
Karanlıkta gördüm
Hiç bilmezdim ama
Derindeymiş pek derdim

Bak içime gör beni
Tut elimden yak beni
İstemezsen bu aşkı
Otur baştan yaz beni

Aklım nasıl şaşkın
Sevdam deli taşkın
Sen görmezsin amma
Narındayım ben aşkın

Bak içime gör beni
Tut elimden yak beni
İstemezsen bu aşkı
Otur baştan yaz beni

Karadır kaşların ferman yazdırır
Bu dert beni diyar diyar gezdirir
Lokman hekim gelsi yaram azdırır
Yaramı sarmaya ayr kendi gelsin

Ormanlardan aşağı aşar giderim
Yarimi kaybettim ağlar gezerim
Ormanların günbürtüsü başıma vurur
Yarimin hayali karşımda durur

Karadır kaşların benzer kömüre
Yari kaybetmesi zarar ömüre
Kollarımdan bağlasalar zincire
Kırarım zincirleri koşarım yare

Ormanlardan aşağı aşar giderim
Yarimi kaybettim ağlar gezerim
Ormanların gümbürtüsü başıma vurur
Yarimin hayali karşımda durur

hoşgeldin aşk..


nice zamandır hasrettim sana
hoşgeldin, sefalar getirdin...


uzak yollardan mı geldin bana
çok mu yoruldun, yaralandın onca yolda
çiçek açmış sevda ağaçlarından
hüzün meyvesi mi topladın, getirdin bana
hasreti katık mı ettin azığına
umutla mı beslendin
nice zamandır bekliyordum sabırla,
hoşgeldin aşk, sefalar getirdin

geceleri üşüdün mü, çok..
sabahlara kadar acıyı mı demledin,
yüreğinin ocaklarında
avuçlarını kanattı mı çiçeklerimin dikenleri
yaralarını sardı mı hayalim
sevindin mi sevildiğine?
hoşgeldin aşk, nice zamandır hasrettim sana
sefalar getirdin.

yolun uzundu, kaç mevsim geçirdin?
ellerin üşürken ruhun ateşlerle yandı mı
yangınları söndürdü mü yağan yağmur, lapa kar
bezdirmedi mi hiç seni bunca uzaklar?
vazgeçmeyi hiç mi düşünmedin?
yüreğini açtın mı sonra ışığa?
güneş damladı mı sıcak, kalbinin odalarına?
ben hep seni bekledim, nihayet geldin,
hoşgeldin aşk, sefalar getirdin.

karşına çıkan kırık kalpleri onardın mı,
susuz kalmış, toprakları ıslattın mı,
gözlerinden boşalan sel gibi sevgi sularıyla.
buz tutmuş kalpleri nefesinle ısıttın mı?
geçtiğin yollardaki vazgeçmiş yüreklere,
sabrı, beklemeyi öğrettin mi söyle,
renkli şekerler yapıp aşk parçalarından
unutmuş yüreklere dağıttın mı?
kendi hikayeni anlatıp, aşkı bilmeyenlere,
ağlattın mı?

ne zamandır seni bekliyordum aşk
biraz geciktin, ama iyi ki geldin
hoşgeldin, sefalar getirdin...

Bir anda bırakıp gitti
Ardına bakmadan terketti
Hain bir pusuda vurdu ikimizi
Yanlızlığımıza hapsetti
Bu gönül oyununu beceremedik seninle
Bizi yıktı mahvetti

Hain bir pusuda vurdu ikimizi
Yanlızlığımıza hapsetti
Bu gönül oyununu beceremedik seninle
Bizi yaktı kahretti

Ağlamak yok yüreğim
Sızlamak yok yüreğim
Ne acılar yaşadık biz seninle
Haykırmak yok yüreğim
Yalvarmak yok yüreğim
Bu acıya da katlanırız seninle

Ağlamak yok yüreğim
Sızlamak yok yüreğim
Ne acılar yaşadık biz seninle
Haykırmak yok yüreğim
Yalvarmak yok yüreğim
Bu acıya da katlanırız seninle

Bir anda bırakıp gitti
Ardına bakmadan terketti
Hain bir pusuda vurdu ikimizi
Yanlızlığımıza hapsetti
Bu gönül oyununu beceremedik seninle
Bizi yaktı kahretti

Ağlamak yok yüreğim
Sızlamak yok yüreğim
Ne acılar yaşadık biz seninle
Haykırmak yok yüreğim
Yalvarmak yok yüreğim
Bu acıya da katlanırız seninle