AllaTurkaa

Derin bir üzüntüyle başladı yeni hayat, sonra dostlar neşe kattı biraz, biraz umut, birazda hüzün…

Sudan çıkmış balık gibiyim sanki, sanki biraz korkuyorum, Evet kesinlikle korkuyorum! yeni hayatımdan…

gözleri geliyor aklıma, erkek olmasam gider bir ağacın dibine oturur ağlardım uzun uzun, yakışmaz ama… göz yaşlarımı içime akıtıyorum o zaman, bir tarafta yeni bir hayata başlamanın heyecanı var içimde… ama kırık bişeyler var cam kırığı gibi her yanıma batıyor, çıkartamıyorum deştikçe içime kaçıyor, yakıyor, yakıyor… önce tamir etmeliyim gönlümü… tabii önce yutkunmayı başarmam lazım. ağır bir yenilgi aldı Aşk. 10-0 mağlubum.

Aslında yeni hayatın ilk getirisi çok tanıdık, kocaman bir boşluk ve o yılların tanıdık yalnızlığı çöküverdi gece gibi… Aydınlık uçtu gitti… arkasına bile bakmadan… sakin, anlayışlıydı, kabullenmek zorundaymış gibi… biliyorum aydınlık çok üzüldü. Bense alaca karanlığa boyandım, kopkoyu bir maviyim… kabuğum beni çağırıyor yine…

Alacakaranlık, midye kabuğu, uyku, uyku, uyku, uyku….

Kendimi hiç bu kadar bir başına bulmamıştım son 1 yıldır… Aydınlığa çok alışmışım… Hani yeni yıla nasıl girersek öyle geçerdi…? anlamıyorum! Lanetli miyim ne_? Koku… O çok sevdiğim koku… Kışın soğuunda o mis gibi koku, sıcak, koynumda… çok alışmışım…

Hoş geldin yeni hayat… kusura bakma gülümseyemiyorum… Çaresizlikten çağırdım seni biliyorsundur sende… Büyük bir meydan harbinden çıktım, sanki sende savaşmaya gelmişsin gibi bilirsin beni korkmam, saldırırım her türlü… Hoş geldin demek… Güle güle demekten daha zormuş bu… gözyaşlarım boşalıyor içime… içkinin dibine vursam dışarı çıkar mı acep, rahatlar mıyım? Sanmıyorum, güçlü durmak lazım. Yeni hayat, malum, ilk intiba önemlidir…! Güçlü duracaksın!

Kaç kere başladım sil baştan hayatıma… kaç kere sildim, yazdım yeniden ama hiç birisi bu seferki kadar koymadı, zor gelmedi… 3 kelime; Buruk, Korkak, Umutlu…

Alacakaranlık, midye kabuğu, uyku, uyku, uyku, uyku….

İnsan daha elveda demeden özler mi aydınlığı? Peki insan özleminin içinde umutsuzluğu görünce ne yapar? İçime dökülsün gözyaşlarım…

Alacakaranlık, midye kabuğu, uyku, uyku, uyku, uyku….

Lan! diyorum,

“Lan oğlum, boşver, yeni hayat işte, kaç kez çizdin, sildin ve yeniden çizdin, kaç kez düştün ve her seferinde kalkmayı bildin, eee! şimdi neyyy ulan? Kalbin ile Zihnin akıl birliği ettiler, Zihnin dedi gelecek yok, kalbin dedi sevgi yok, zihnin ekledi: “hani güven?” kalbin inledi: “bendim seven”. “Yalan söyledi, yüzüne baka, baka…!” Sus ulan ağlama işte, o yıktı, sen gittin işte, arkandan “kalamadı”, “savaşamadı” diyecekler, “sahip çıkamadı”, “yanında duramadı” diyecekler! Delikanlı gibi sevdin, anlaşamadınız, delikanlı gibi gittin! Delikanlı gibi üzül…! Korkma Geçer!”

Bu sefer içkiyle eğlemicem kederimi… salaklık yapmanın bi alemi yok! Ne can, ne cüzdan, ne vakit… YOK!

Yeni hayatın ilk kararı: SU Modu!

Hayatta kaç kez geliyoruz şu dünyaya? 1

En iyisi yeni hayatı kabuğumdan izlemek olacak bir süre, tıpkı ilk kez tıraş olmuş bir kaniş gibi sedirin altına saklanıp, yeni çıplak haline alışmak… Çok şükür yalnızlığa antremanlıyım! Uzun seneler etüt etmiştim onu… Baba ocağına döner gibi hahaha!

Hem karar da benim yahu… Alacakaranlık kuşağı başlasın o zaman…! EKşın…!

Acaba aydınlık ne durumda…? Düşünmemek elde değil ki, alışmışım sıcağına, o da yoksundur şimdi… içime dökülüyor damlalar… Olsun, bazen kötü gözüken kararların neticeleri çiçekler açıverir… Kış biter, bahar gelir… İnsan da toprak ana gibidir, ölür, ölür, yeşeriverir…

Yeni hayat, çok büyük bir acıyla başladı… biter mi? geçer mi? Bilemiyorum… biliyorum belki de… sanki aynı sahneler!

Bir süre kabuğumdan izleyeyim yeni hayatı… yalnızlığa antremanlıyım… acılara dayanıklıyım da…

Aydınlığı daha şimdiden çok özlüyorum… Bazen sevmek büyük fedekarlık ister… Büyük üzüntülerden korunmak ve korumak için, mutluluğu feda edebilir insan… Bile bile lades demek, basiretsiz bir bencillik, onursuz ve tek taraflı bir “Tadını Çıkar” olurdu… Ve acılarımız katlanırdı… Seziyorum!

Ve şimdi,

Alacakaranlık, midye kabuğu, uyku, uyku, uyku, uyku….

Oysa OAS! Sen bir hayalperestsin, Aşk böceği, Romantik, Deli, Ondan çok düşündün, Ondan Çok savundun Aydınlığı…

Aydınlıkta çok üzgün, yarım kaldı biliyosun.

Elden ne gelir?

Alacakaranlık, midye kabuğu, uyku, uyku, uyku, uyku….

Uyumak ve bir daha uyanmamak belki… Boyanacak ne çok kanvas var…. mavi, kırmızı, mor, turuncu, beyaz, yeşil, siyah…

Matem başlasın… Acılar ve kuşkular bitti diye mi? Sana yalan söyledi… sıkıştığında yine söyler… yalan mı?

Sahi ben bu yoldan yürümüş müydüm?

O zaman yanlış yoldaydım… Aha! Söz verilmiş miydi? Evet, Affedilmiş miydi? Evet…

Hatırlıyorum… inancımdan duyduğum utancımı, kendime kaybettiğim saygımı, derinlerime dolan nefreti, bana ait olmayan duyguları…

Hayır bu sefer yaşamadan…

Alacakaranlık, midye kabuğu, uyku, uyku, uyku, uyku….

Demek ki aynı hikaye… Doğru ben buradan geçmiştim… Yalnızlığın koynunda bulmuştum kendimi ve birdaha hiç geçmemişti… Sonra alışmıştık birbirimize, hatta yalnızlığa dans etmeyi öğrettim, kendisine gülmeyi ve daha neler neler… Oda bana hediye olarak Alacakaranlığı vermişti… Hiç üstümden çıkarmamıştım ve çıkarmayacaktım da…

Taa Ki Aydınlık beni soyana kadar…

Ama şimdi yine…

Alacakaranlık, midye kabuğu, uyku, uyku, uyku, uyku….

Ah! O teyzenin dediği geldi aklıma… birde o güzel sucuklu yumurtası ve çayı…

“aklın topla oğlum, gençsiiin, güzelsiin, çakı gibi askersin maşallah! hanimiş o kız nerde?… gerçek sevgi asla kaybolmaz oğul, seni asla bırakmaz, eğer yoksa, zaten olmamış. Üzülme seeen, bi gün bi gönül geliceee, senin gönlünü görücee, bi bakıcanız yanyana mezar almışsınız, veledleriniz başınızda fatiha okuyola, süzülme oğlum, kendine bak, güçlü ol, kadınlar güçlü ekekleri seve, a can oğlum, seven kadın, dövsen, sövsen, ne edeesen et seni bırakmaz… bak amcan öleli iki sene oldu, iki senede 10 yaş yaşlandım allah şahidim, saolsun oğlum aldı mezarımı yanına, bekliyom kavuşcamız günü… amaaan oğlum, üzülme değerin bilmeyenler için… ye de güçlen, merak etme çakı gibisin maşallah, o kız gelice bulca seni güzel oğlum benim, hadi ye bakem sucunu “

galiba biz kendimizi kandırmışız…

O zaman:

Alacakaranlık, midye kabuğu, uyku, uyku, uyku, uyku…

Ve bir gün, yine aydınlık doğar, bu sefer güneş bile tutulsa, gölgelerin uzamasına izin vermez, daima sıcak, daima içten, daima dürüst, daima yanımda, beni benden önce düşünür, beni benden önce hisseder ve bir daha hiç yarı yolda bırakmaz… birlikte doğar, birlikte batarız…

O güne değin :

Alacakaranlık, midye kabuğu, uyku, uyku, uyku, uyku….

taa ki Aydınlık, beni yeniden soyana kadar…

HAYATA DAİR ÖĞÜTLER

* Güvenmediğin kimseye aleyhine kullanabilecek hiçbir koz verme.
* İnsanlara doğru değer ver, hak etmeyenleri sil.
* Kimseye yalvarma.
* Asla dönüp arkana bakma.
* Sır tutmasını bil.
* Dostlarının yeri ayrı, sevgilinin yeri ayrı. Sevgilin için dostlarını, dostların için sevgilini satma.
* Kimsenin lafıyla dolduruşa gelme, ama aklının bir köşesinde de tut.
* Bir ilişkiyi kafanda bitirdikten sonra iki çift tatlı söz, iki damla gözyaşı için asla yumuşama.
* Seni sevenlerle kullananları iyi ayırt et.
* Seni dinleyip anlamaya niyetli olmayanlarla tartışma.
* Emrivaki oluşturulan dostlukları kabul etme.
* Eğer verdiğin o kişide kalmıyorsa ikinci bir sır şansı verme.
* Kendini öven insanlardan kaç.
* Karşındakinin doğruyu söylediğini varsayma.
* Kendine saygını yitirmene neden olacak hiçbir şey yapma.
* Sorunun olduğunda insanlar zaman ayırıp seni dinliyorsa onların öğütlerini gözardı etme.
* Göz göre göre su birikintilerine taş atma, mutlaka üzerine sıçrar.
* Gözyaşlarının değerini bil. Onları hak etmeyenler için harcama.
* Senin zekana inanan insanları hayal kırıklığına uğratma.
* Kendini sev.
* Dışarıdaki güneşe bakıp gülümse ve önünde koskocaman bir gelecek olduğunu unutma.
* Dostluğunla yetinmeyenler için hiçbir fedakarlık yapma.
* İnsanları kaybediyorsun diye ağlayıp sızlama, ama kazandığın insanların değerini bil.
* Kimseye taşıyabileceğinden fazla değer verip bununla övünmesine fırsat verme.
* İstediğini almak için asla duygu sömürüsü yapma.
* Sana duyulan sevgiyi ve güveni istismar etme.