AllaTurkaa

nerde sözler of nerde yüreğim
ben de sevdim of sevmedi bilenim
ver elini sonsuza
al beni dünyadan of kalmadı sevenim

yürekler alınmaz pulla parayla
kim yenmiş kaderi duayla

gelinlik giymeden ışığı görmeden
bebeğimden önce vazgeçtim dünyadan
kaderi yenmeden utandım kendimden
daha sevilmeden vazgeçtim dünyadan

nerden geldim of yolculuk nereye
belki söyler of sorarsam kadere
yok sevenim arzuyla
mezarlar bile küsmüş of kadınca ölene

yürekler alınmaz pulla parayla
kim yenmiş kaderi duayla

gelinlik giymeden ışığı görmeden
bebeğimden önce vazgeçtim dünyadan
kaderi yenmeden utandım kendimden
daha sevilmeden vazgeçtim dünyadan

Gelmeyin üstüme sakın gelmeyin
Dostu arkadaşı kırarım bugün
Gözümde anılar canlandı yine
Kadehi şişeyi kırarım bugün

Kim var benim gibi yazısı kara
Gençliğim gömüldü acı yıllara
Bir sevgi yüzünden düştüm yollara
Kadehi şişeyi kırarım bugün

Bu şarkılar var ya, ah bu şarkılar
Sanki yalnız beni anlatıyorlar
Kaderin böylesi düşman başına
İnsan şaşırıyor dost bulmayınca

Kalbimden bir şeyler koparcasına
Kadehi şişeyi kırarım bugün
İçimden bir şeyler koparcasına
Kadehi şişeyi kırarım bugün

Kim var benim gibi yazısı kara
Gençliğim gömülmüş acı yıllara
Bir sevgi yüzünden düştüm yollara
Kadehi şişeyi kırarım bugün

Cengiz Kurtoğlu

sanırdım gündüzdü onlarla gece
içimde ümitti dost bildiklerim
ne zaman yıkılıp yere düştüysem
bırakıpta gitti dost bildiklerim

nerde o sözlere kandığım günler
her gülen yüzü dost sandığım günler
acıdan kahrolup yandığım günler
terkedipte gitti dost bildiklerim

korkar oldum bana dostum diyenden
varsa var olandan yoksa gidenden
ne onlardan eser kaldı ne benden
beni benden etti dost bildiklerim

meydana cıkalı asıl cehreler
aydınlanmaz oldu artık geceler
yalanlar tükendi düştü maskeler
beni benden etti dost bildiklerim

Ümit Yaşar Oğuzcan

Seyyah oldum şu alemi gezerim
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Kendi efkarımca okur yazarım
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
İki elim gitmez oldu yüzümden
Ah ettikçe yaşlar gelir gözümden
Kusurumu gördüm kendi özümden
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Bozuk şu dünyanın düzeni bozuk
Tükendi taneler kalmadı azık
Yazık şu geçen ömre yazık
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Kul Himmet üstadım ummana dalam
Gidenler gelmedi bir haber alam
Kah giyindim kah kuşandım bir zaman
Bir dost bulamadım gün akşam oldu

Şiir : Kul Himmet & Pir Sultan Abdal

Gülümse hadi gülümse bulutlar gitsin
Yoksa ben nasıl yenilenirim hadi gülümse
Belki şehre bir film gelir
Bir güzel orman olur yazılarda
İklim değişir akdeniz olur gülümse...

Tut ki karnım acıktı anneme küstüm
Tüm şehir bana küstü
Bir kedim bile yok anlıyormusun
Hadi gülümse

Sazlarım vardı ırmaklarım vardı
Çakıl taşlarım vardı benim
Ama sen başkasın anlıyormusun
Başkasın...

Bakkal amca bakkal amca (Ne var)
Yağıyi var mı (Var var)
Uniyi var mı (Var var)
Şekeri var mı (Var var)
Ne duruyorsun (Ne yapayım)
Helva yapsana helva yapsana
Helva yapsana vay vay helva yapsana

İlk kez hesaplaşıyorum kendimle
Tuhaftır kalemi,kağıdı ve seni onca sevmeme rağmen
Sana ilk kez yazıyorum
Şimdi sen yoksun,seni düşünmek var
Çocukken de seni düşünürdüm her gece
Radyo dinler,şiir yazardım
Her Çarşamba pazara giderdik annemle
Babam maaş aldığında baklava yerdik
Dondurmayı da çok severdik
Ablam üç top yerdi,ben iki top
Yalnızca bu yüzden kavga ederdik
Oysa hayatımın vazgeçilmeziydi ablam
Onun da yüzü hiç gülmedi,hayırsızın birine kaçıp mahvetti
hayatını
Aklımdan hiç çıkmaz gittiği günkü karanlıklar
Hüznümü büyüttüm o günden beri,kendimi değil
Gözlerimde hala bir çocuk ağlar
Düşlerimi gezdirdiğim bulutlar bir tohumun özlemiydi çiçeğe
Ve hala kulaklarımda annemin sesi
Bitirsen şu okulu,bir işe girsen
Şiirle karın doymadığı doğruydu
Bak Cemil okudu mühendis oldu
En güzel kızıyla evlendi Üsküdar'ın
Evini de aldı arabasını da
Bense bağlama çalardım kendi halimce
Sesim güzelmiş öyle derlerdi
Nereden bilirdim hep hüzün türküleri söyleyeceğimi
Hayat bana yalan söyledi

Mektuplar yazardım Almanya'daki abime
Okulu bitireceğime söz verirdim
Masum düşlerimin o en sürgün adasında
Bakışları uzaklara dalıp giden şarkılar
Ve mevsimsiz solmuş bir çiçek gibi
Ayaklar altında nasıl ezilirse umut
Benim de güneşimi işte öyle çaldılar
Öyle tutsak aldılar sevinçlerimi
Sensiz geçen her günü hesabıma yazdılar
Şimdi öyle uzak ki çay içip,simit yediğimiz o günler
Kardeşine karne hediyesi uçurtma yaptığım günler öyle uzak
ki
Oysa saçaklarda titreyen bir serçenin ekmek tanesine kanat
çırpması
Ve bir anne duası kadar içten sevmiştim seni
Fener stadında beşiktaş maçı ve parasızlığımız devam
ederken
Bütün mavilerimi sana vermiştim
Kaybetmek alnıma yazılmış sanki,olmadı bitanem
Hayat bana yalan söyledi

Babanın tayini çıkıp da gittiğiniz o kış
Yine pençe yaptırmıştık ayakkabılarımıza
Sana söyleyemedim ama işten ayrılmıştı babam
Kapanmıştı çalıştığı lokanta
Senet zamanları daha bir çökerdi omuzları
Ve akşam trenlerinin işçi yorgunluğuyla daha bir uzardı
raylar
Sitemlerim bile eğlenmişti hayata
Öfkeli bir yanardağ isyanlara uyanmıştı
Üstelik sen de yoktun artık
Oysa yalnızca sen öpmüştün gözlerimi
Bir yanı hep eksik kalmış çocukluğumun
Aslında her insan biraz yenikti hayata ve biraz küskün
Son trende kaçınca son istasyondan öyle kalakalırdık
Yorgun ve üzgün
Kendime düşmanlığım bu yüzden
Hep kendime pişmanlığım
Şimdi her şeyim yarım
Fotoğrafının arkasına ne yazdığımı bile çoktan unuttum
Bir silahım olsaydı bir silahım
Yoksulluğu şakağından,kaybetmeyi kalbinden
Ve sensizliği alnının tam ortasından vururdum
Düzmece duygular harcım değildi
Uzak denizlerin fırtınasıydım
Karlı dağların kekliği
Yoksuldum yoksul olmasına ama onurluydum
Şimdi ne sen varsın ne o eski sevdalar
Olsun üstüme devrilse de bu sağır karanlık
Akşam olur şairlere gün doğar
Bir kerecik söyle demiştin
Söyleyememiştim hani
İşte şimdi söylüyorum
Seni Seviyorum

Seni seviyorum ağır cümledir
Herkese söylenmez
Bazen yıllarca aranır
Bazen yıllarca beklenir o bir çift söz için
Dili yakar, dudağı yakar
Bedeni kavurur lime lime eder
Velhasıl bekleyiştir bir ömür pahasına
Bir kere söylenir
Keşke bana günde bin defa söylemeseydin
Ve sonra her bedene uygun bir hırka gibi
Önüne gelene giydirmeseydin!

Hergün seni görüpte dokunamamak
Saçlarını ellerimle okşayamamak
Sevap istemem artık günahsa günah
Sustu dudaklarımda yürakte feryat

Bi gelsen sarılsan seviyorum desen
Ölürdüm sevinçten kollarında ben
İnanmam inanmam duyduklarıma
Uzaksın tuzaksın yasaksın bana

Korkama söylemem adını kimselere duyurmam
Sen bile bilmeyeceksin ömrün boyunca
Sadece bu şarkıyla söylenecek dillerde
Bu gizli sevda

Adın iki hece dudaklarımda mühürlediğim
Gözlerin gece yüreğimde çakar şimşeklerin
Sanki bilmece çözmeye cesaret edememki
Deli bu sevda

....

ßen seni şiirlerimde sakLadım.


Yanık nagmeLerin yüreginde,


TeL teL kopan kemanLarın içinde,


ßen seni gözyaşLarımda sakLadım.





Hani anLatmak isteyipte suskunLugumda,


Hani bakıp bakıp kayboluşumda,


ßiLmemki nedir bu sevda,


Ne götürür yoLa,


ßiLmemki geceLer mi yâr oldu bana,


ßir yanda yanLızlık kavururken,


ßir yanda hasret sırıtır yüzüme,


ßiLmemki sen nerdesin !


ßen nerde !





Sevdam..


ßen kaLemLere küstüm.


ßoş kagıtLarda sadece gözyaşLarım var.


OnLarLa yazdım, biLmem anLarmısın!


AnLamak istedikten sonra,


Inanki anLayacak çok şey var.


Senki..


Sen gözyaşLarımda sakLisin.





Ansızın bir karanLık cöker üzerime.


SıkıntıLar, keder bir yanda,


ßiLiyormusun!?


Titrerim geceden sabaha kadar.


Üşürüm ne kadar sıcak oLsada,


Ha mevsim yaz ha zemheri kiş,


Farketmez..


Sen, sen bi başkasın..


Içimde yanan ateş oLsanda,


Tutuşup yansamda..





Sevdam ben gitsem sen geLirmiydin?


ŞiirLerLe anLatıp susarmıydın?


Başını dayarmıydın ?


Bir kahpe feLegin içinde sende yanarmıydın ?





ßen agLadım geceden sabaha kadar.


YoLunu bekLedim ki geLesin.


Gelmeyi bilmedin.


Sevdam neredesin!?


ßen seni herzaman bugün yarın,


Yarın öbür gün öLümüne dek sevdim.


Sen ki gözyaşLarımda sakLısın..





AnLa beni sevdigim anLa!!


ßoyun büküşümden,


Köşelerde seni bekLeyişimden,


AnLa gözyaşLarımdan,


GözLerini cekip cekip boguLmamdan,


AnLa beni..


Sen anLamazsan kim anLar!?


Söyle kim anLar!!?....

Zamansızlık var ya

aslında kalsan,

sandığından bile kolay

yürürsün sen hiç durmadan,

kendin olsan yeter

anlık olay

olanlar oldu, geri sarma

düşünüp çok kendini yorma

zaman akar, döner dünya

yolculuğun tek başına

kendin ol yeter sen beni bulunca

aşkımızı arama seni yorunca

anlamı olmaz sorular kadar

cevabı olmaz sorular zarar

belli ki bir an

düşünmeden vurdun canını canıma

bizim o an

kendini bilmez kimseyi görmez

uçsuz bucaksız bir zaman

Bu sabah yağmur var İstanbul’da
Gözlerim dolu dolu oluyor bilinmezliğe
Anne sözü dinler gibi masum
Ağladım bu sabah
Günler dayanılmaz oldu
Senden uzak olunca
Martılar mahzun oldu onlar bile ağladılar
Şarkılarda düşünmek seni bana getirmez ki
Seni bana getirmez ki

Mazhar Fuat Özkan

Söyleyin sevgilim nerde?
İstanbul sokakları
Çare bulun bu derdime
İstanbul sokakları
Onu benden siz aldınız
Onu benden siz çaldınız
Simdi yalniz bıraktınız
İstanbul sokakları
Sevdiğimi verin bana
İstanbul sokakları
Çare bulun bu derde
iSTANBUL sokakları...

Uzanıp Kanlıca'nın orta yerinde bir taşa
Gözümün yasini yüzdürürüm Hisar'a doğru
Yapacak hiç bir şey yok
Gitmek istedi gitti
Hem anlıyorum hem çok acı
Tek taraflı bitti

Bir lodos lazım simdi bana
Bir kürek bir kayık
Zulada birkaç sise yakut
Yer gök kırmızı
Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp
Düşer üstüme aksamdan kalma sabahyıldızı

Ah İstanbul İstanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum askımdan
Kalmadı bende gururdan eser
İstanbul İstanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum askımdan
Kalmadı bende gururdan eser

Ne acı ne acı insan kendine ne kadar yenik
Bulunmadı ihanetin ilacı yürek koca bir kara delik
Yapacak hiçbir şey yok gönül bu sevdi
Yeni bir ten yeni bir heyecan bilirim üstelik

Bir lodos lazım simdi bana
Bir kürek bir kayık
Zulada birkaç şişe yakut
Yer gök kirmizi
Söverim gelmişine geçmişine
Ayıpsa ayıp
Düşer üstüme akşamdan kalma sabahyıldızı

Ah İstanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkımdan
Kalmadı bende gururdan eser

İstanbul İstanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder
Geberiyorum aşkımdan
Kalmadı bende gururdan eser

Cok gec kalmisiz canim, Vakit bu Vakit degil.

Eski gibi, Catiya saklanmis Ask.

Öyle Sanmisiz canim, artik Ölümsüz degil.

Leyla Mecnun gibi, coktan Masal olmus Ask.

Lale Devri Cocuklariyiz biz, Zamanimiz gecmis.

Ask Sarabindan kimbilir en son, hangi sansli icmis.

Lale Devri Cocuklariyiz biz, Zamanimiz gecmis.

Ask Sarabindan kimbilir en son, hangi sansli icmis.

Ben derim utanma iftahar et, sevmeyenler utansin.

asksizliga Mahküm edildiyse, bu Dünya yansin.

Ben derim utanma iftahar et, sevmeyenler utansin.

asksizliga Mahküm edildiyse, bu Dünya yansin.

Cok gec kalmisiz canim, Vakit bu Vakit degil.

Eski Radyolar gibi, Catiya saklanmis Ask.

Öyle Sanmisiz canim, artik Ölümsüz degil.

Leyla ile Mecnun gibi, coktan Masal olmus Ask.

Lale Devri Cocuklariyiz biz, Zamanimiz gecmis.

Ask Sarabindan kimbilir en son, hangi sansli icmis.

Lale Devri Cocuklariyiz biz, Zamanimiz gecmis.

Ask Sarabindan kimbilir en son, hangi sansli icmis.

Ben derim utanma iftahar et, sevmeyenler utansin.

asksizliga Mahküm edildiyse, bu Dünya yansin.

Ben derim utanma iftahar et, sevmeyenler utansin.

asksizliga Mahküm edildiyse, bu Dünya yansin.




Sibel Can-lale devri

Gittiğin yollarında ardına düşemedim
Ellerini tutarak gitme kal diyemedim
Kuşların kanadında sana selam yolladım
Gündüzleri yas tutup geceleri ağladım

Kanadı kırılmış kuşlar gibiyim
Göklerden uzakta sevdalardayım
Bahara küs olmuş kışlar gibiyim
Bu koca sehirde sensiz yalnızım

Sevdiğim yokluğunda geceler sabah olmaz
Güneş doğsa geceler gözlerin gibi dolmaz
Yüreğim kuşlar gibi her rüzgarda ürperir
Sensiz gecen her günüm sanki bana yıl gelir

Kanadı kırılmış kuşlar gibiyim
Göklerden uzakta sevdalardayım
Bahara küs olmuş kışlar gibiyim
Bu koca sehirde sensiz yalnızım...

Yeninur Ada - Kuşlar Gibiyim