Bulvarlaşmış Mideler
kime yazıyorsun ki şikâyet dilekçeni
uzun ihanetlerden söz edene mi?
gözü görmez hiçbir zaman
gel zaman
git zaman
ırmaksan göle
gölsen çöle dönersin
kuruyan dilde yok imgeli bir söz
göz içinde göz
içe dönük
üstüne çöreklenmiş dağdır
tam da şimdi çözülecek dersen sırlar
sırt verdiğin sıvası dökülmüş duvarlardır
ne kadar dokunmak istesen o kadar uzaklaşır
çocuk
sana efendilik yaraşır
bunlar tanıdık bildik
bu şikayet burada bitsin
bırak bulvarlaşmış mideleri
gidenler gitsin
umarsızlığın derinliğini gösteren bir çığlıktır sesin
sen neredesin, kimdesin
kime ne
kolundur boynunu besleyen
köprü altlarıdır gözlerini sürmeleyen
gel biz yazalım
uzun uzun asfaltlara döşenen acıları
anlatalım soğuğu, açlığı
hep yokuştur, gittikçe takılan, takıldıkça yıkılan
biraz da sokakların soğuk yüzünü katalım
aş bir yanda, düş bir yanda, iyi ve kötüyü anlatalım
karıştırmayalım ateşle külü
sapkının karıştırdığı gibi sapla samanı
tuzu nemliyi, gözü gamlıyı karıştırmayalım
tetik adımlarla korkuyu ve utancı aşıp geçenler
zorlu yeller bilemez
bilemez yetimliğin kalabalığını
gecenin yırtıp geçen çığlığını bilemez
kararan ufkun ağzında her gün bir yıldız kaydığında
yıkılan merhametin çıplaklığını
değil samanın kağıdına
sokaklara
gel biz dilekçemizi koparılan çiçeklerin anısına yazalım
bilgece susmayalım
düşünce üstüne bıçak, et tırnaktan ayrılacak
yine kar yağacak, yine tipi olacak bir yerlerde
incecik kollar, küçücük eller
yine donacak
unutunca, unutulunca sokaklar
umut: yine askıda kalacak
el ayak çekildiğinde denizlerin kuruyan kumsalında
yanıp sönen, sönüp yanan deniz fenerlerini
yüreği körpelerini
soğuk bedende, soluk gülüşleri yazalım
yazalım toprak altında kemikleri sızlayan anneleri
sessiz iniltileri yazalım
bilgece susmayalım
yazalım
Müsade Özdemir
