Bir küçük serçeydim avuçlarına konan,
Bekledim tutmanı, tutup kalbinin kafesine koymanı.
Önce yaklaştırdın dudaklarına öptün hızla çarpan yüreğimin üstünden
Titrediğimi farkettin sarıldın sıkı sıkı
Sonra bıraktın uçayım yeniden diye
Uçtum bir süre, aradı yüreğimin tam üstü dudaklarını
Döndüm, kondum yine avuçlarına
Bekledi yüreğimin tam üstü yine öpesin diye
Bu kez farketmedin titrediğimi, öpmedin hızla çarpan yüreğimi
Aldın bıraktın alelade bir masa üstüne
Gözlerim dokunsun istedim gözlerine
Göremedim gözlerini, baktım derince, farketmedin beni
Ben üşüdüm, titredim… öpmedin beni
Uçmamı istedin belki de, uçmak istemedim.
Sonra…
Bıraktım kendimi uçsuz bucaksız maviliklere
Gözlerim hızla küçülen SENi izlerken yükseldikçe
Kanatlarım daha bir fazla çarptı
Kanayan yüreğimin üstündeki buseye isyanım arttı
Hiç kondurmasaydın dudaklarını yüreğime,
Belki de hiç kanamazdı…
