sen başımın tatlı belası
sen alın yazım, kaderim
hep aynı şeyi sormaktan bıkmadın
bense cevabını vermekten
seni neden mi seviyorum?!
neden mi sevdim ilk günden?!
aslında ben seni değil
seni sevmeyi sevdim
hatırla..
hatırla o ilk günlerimizi
şu bedenimin içinde
bir köşede
enkaz altında sıkışan
çocuksu ruhumu ortaya çıkardığın için sevdim
yıllar öncesi hapsedileni
yeniden hayata döndürmeyi başardığın için sevdim
akşamları güneş bile gözleri bende kalıp batardı
o da benimle ağlardı sanki
o da bıkmıştı hergün batıp doğmaktan
yalnızlığımdan o da korkardı
sen o yalnızlığımı yok ettin
güneş bile başka doğuyor benim için artık
işte bunun için sevdim
bunun için sevdim
güzellikleri, yüreğime tohum gibi serpiştirip
zambaklarla dolu bir bahçe haline getirdin
düşünceli ve acı dolu saatlerimi
mutlulukla doldurdun
ufacık bi tebessümle halime üzülüp beni güldürdün
işte...
işte bunun için
bu yüzden sevdim
hayatta var olduğunu bildiğim
ama yaşayamadığımı yaşattığın için
derdimin dermanını sen bulduğun için
var olmanın bile yeterli olduğu için
hayatımı yapmacık gülücükler yerine
kahkahalarla doldurduğun için sevdim
şu çekilmez hayatta tek tutunacağım dalım
yaslanacağım tek desteğim olduğun için
bedenimin en değerli yerinde bulunduğun için
kimsede olmayanı sende bulduğum için sevdim
ister dünyanın bir ucuna da gitsen
seni her zaman kalbimin ortasında bulacağımı bildiğim için sevdim
güzel olan ne varsa verdiğin için
acıyı, üzüntüyü bile en tatlı şekilde verip
göz açıp kapamadan yok edebilmene
bağırıp, tavır dolu sözlerden sonra
canımın içi,bitanem,seni çok seviyorum aşkım
demeni sevdim
şu yoğurttaki...
şu yoğurttaki sarımsağın yüzünden bile sevdim ya seni
gerisini sen düşün bebeğim
şimdi söle
şimdi anladın mı neden sevdim seni?
