Babanız Öldüğünde Büyüyorsunuz...

melye

Yönetici

Mesajlar: 23,454

Kayıt tarihi: Feb 6th 2010

Konum: ...HiÇ...

1

Friday, 15.04.2011, 12:55

insan babası ölünce büyüyor çünkü. yalnız başına kalıyorsunuz o zaman artık.
çocukken her şeyi bilen, herkesten güçlü olan babamız biz büyüdükçe küçülüyor.
zamanını tamamlamış ve geçmişte kalmış bir yaşlı olarak kendi köşesinden bize bakıyor. uzakta olsa da, bize dokunamasa da.

usandıracak kadar ayrıntılı sorularla hayatı öğrendiğimiz, her şeyi bilen babamızın sorularıysa biz büyüdükçe artık bize sıkıcı gelmeye başlıyor. müdahale etmese, soru sormasa ne iyi olur dediğimiz zamanlar çok oluyor artık. biz ondan daha iyi biliyoruz ya her şeyi. zaman artık onun zamanı değil ya. teknoloji gelişti ya. her şey değişti ya.
oysa ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz, işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz. çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde. sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.

siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz, sizinde gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.

babanız öldüğünde büyüyorsunuz.
artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız, takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz, korkacağınız bir babanız yoksa büyüyorsunuz.
yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık.

hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen, sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık.
büyüyorsunuz o zaman işte.

savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.
kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.

Sayfanın en üstüne git

blackline

Profesyonel

Mesajlar: 2,718

2

Friday, 15.04.2011, 15:48

güzel bir yazıydı paylaşım için tsk.ler Eylem

ben o duyguları 22. yaşında yaşadım....

Sayfanın en üstüne git

melye

Yönetici

Mesajlar: 23,454

Kayıt tarihi: Feb 6th 2010

Konum: ...HiÇ...

3

Friday, 15.04.2011, 15:59

Rabbim annemin yokluğunu yaşatmasın bana...
Bende o duyguyu çocukluğumdan beri yaşıyorum...Baba kavramı nasıl birşeydir,O sevgi nasıldır hiç bi zaman tadına varamıyanlardanım...
Hani Kızlar evlenecekleri zaman "baba" ları gibi bir adam çıksın isterlerya karşılarına...Ben her zaman bu korku ile yaşadım...Ya babam gibi biri çıkarsa karşıma die...bu nedenlede o müesseseseye heç bi zaman güvenim yok galiba sanırsam

Ne çok konuştum bea...ben nie baba lı konu açıosam tzz

haha

Sayfanın en üstüne git

ѕιуαн кєℓєвєк

Orta Düzey

Mesajlar: 565

Kayıt tarihi: Mar 14th 2011

4

Friday, 15.04.2011, 16:05

konuya yorum yok

bu duygulari yasayanlara Allah yardim etsin ..

ama yorumuna yazacak cok sey var....
sende biliyosun bu konudada nerdeyse ayni kaderimiz..
ama yinede babalarimiz iste..