Hayallerime girmeni engelleyebilmeyi o kadar çok isterdimki..
Yüzünü hiç asmayan hayelin baş ucumda hala..
Hala yaşayamadığımız mutluluklarımızı planlıyorum..
Bizi mahvedenin sinsi planlar olduğunu bildiği halde vazgeçemiyorum içinde "sen"olan planlarımdan..
Bencilliğime,yalnızlığıma öyle bir sarılmışımki seni unutamasamda artık bu kalbi sana bile açamayacağımı farkettimbu sabah..
Bu sabah ilk defa hayatımın anlamsızlığının aslında birçok sorunu yokettiğini anladım ve anlamsızlığımı sevdim!
Nasıl yaşadığımın öemi yok!sensiz yaşayabileceğimi de anladım!
Ve anladım yeterki güç olsun istek olsun!Kalpteki yerleri silinmesede sevilenlerin,yerleri dolmasada azalır zamanla verdiği acılar!Ama dedim ya istek lazım!Ben seni unutmak istemiyorumki sevgilim!Yapamıyorum !Hyalinle bile mutlu olmayı başarabilirken ben;hayallerimden nası vazgeçerim!
Güneş batarken bugün,anladığım herşeyi beraberinde götürdü.Bu gece farkettimki anladığım herşey yalanmış!