Bir düş büyüyor içimde...
Bu gün herkesi seviyorum.Dostlarımı,ailemi,arkadaşlarımı ve hatta nefret ettiklerimi...Bana acı çektiren olaylar bile nasibini alıyor iyimserliğimden.Bana bir şeyler kazandırmış oldukları için.Öğrendiğim her duygunun her parçanın yaşama dair bir anlamı var.
Zaten karanlık ve aydınlık hep iç içe değil mi?
Yeniden doğuyorum bu gün...Güneş gibi...Yepyeni umutlar filizleniyor içimde.Düşmanlığım kalmıyor artık kendime!Anladım ki yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var üstad Ataol'un söylediği gibi...Yaşıyorum...
Güneş doğmasa da bulutları seveceğim...Ve yağmur temizleyecek dünyayı...Ve sular yükseldiği gibi çekilecek...
Geçmişimi geçmişte bırakmak yanılgısından çıkıyorum ve geçmişe saplanıp kalmaktan da...Kabullenmekten vazgeçiyorum koşulları zorlaştırıp sonra başarma arzumu...Ama zorlaştırdıklarımın üstesinden gelmeye and içiyorum...
Alışkanlıklarımı gözden geçiriyorum bir bir...Bana acı verenleri görüyorum...vazgeçebileceklerimin bir listesi zihnimde...Çözemediğim onca şeyi düşünmüyorum.ÇÖzülecek düğümler çözülmesi gerektiğinde.Boşa emek vermedim hiçbir şeye...Yaptığım her fiil anlamlıydı zihnimde...Sonucu olmadıysa en azından denedim...Denemeseydim asla bilemeyecektim...
Göremediğimiz yıldızlar var gökyüzünde...Ulaşılmaz gibi...Oysa varlar...Mucizelere yeniden inanmaya başladım.Ve belirsizliklere açtığım savaş suskunluğa bıraktı yerini...
Ellerimin boş ve soğuk olması korkutmuyor beni...Çünkü sıcacık hissediyorum yüreğimi.Hala akıyor damarlarımda o kan...Vazgeçmek arzum bitiyor...Daha tutkuluyum hayata karşı...
Bu gün tek tek hayatımdan geçenleri düşünüyorum...Sevdiklerim sevmediklerim...Beslediğim hayvanlar gezdiğim yerler çiçekler...
Fesleğen kokusu alıyor gibiyim.Mutluyum...koşulsuzca...Sebepsiz mutlu olmanın tadına varıyorum.Dinlediğim bir şarkı izlediğim bir film...İçimde neden bu kıpırtı?
Herşey olağanken hatta koşullar dibe vurmuşken ayaklarımı kulanıp yüzeye çıktığımı hissediyorum...
Beni öldürmeyen acı güçlendirir demiştim...Hala ağlamak istiyorum.Ama gülmek de istiyorum...İnsani duygularla hayatın içine karışmak istiyorum.Kaybolmayacağım söz veriyorum...Kendimde de bu hayatta da...
Yenilmedim işte...Yine yenilmedim hayata...Gıcıklık olsun diye değil hayata içimden geldiği için gülümsüyorum...Ben kazandım temeli başarısızlık mutsuzluk ve acı süreci olsa da...
İşte doğuyorum...
Kaybettiğimi sandığım ruh korkmuş öfkemden gizlenmiş meğer...Yalnızlıklarımı koydum ortaya devam ediyorum kaldığım yerden.
Kendimle de sizinle de çatışmıyorum artık...
Büyümeye devam içinde barındırdıklarıyla...
Ve ölüm çalana kadar kapımı dönmeyeceğim yolumdan...
Kendi düşsel manzaralarımı alıp karşıma izliyorum...Keyifli bir bölümmüş meğer.Zamanla anlıyorum...
Zaman ilerlerken yerinde sayanlardanım sanmıştım...Ve şimdi zamanın üstüne oturdum hayata akıyorum...Mutluluk üstünde taşınası bir şeymiş...Ve elinizden düşürseniz de sadıkmış bıraktığıız yerde bekleyecek kadar...Ruhumu kandırdım mutluluğu bulduk...Şimdi hayat bende,ben hayatta...
